این روزها

حال هفته ی گذشته ام وخیم و دردناک بود در غم از دست دادن رفیقی نازنین به سوگ نشستیم که هنوز نبودنش روباور ندارم هنوز رفتنش رو درک نکردم هنوز صدای خنده هاش توی گوشمه که میگه سیما بخند . بجز یاد نیک از خودش چیزی نذاشت بجز حال خوب و یادگاری مهربونی ازش نموند. مراسمی که رفقا براش برگزار کردن نگفتنی است درخور شان خودش بود عاشق موسیقی سنتی بود و مراسم یاد بودش هم با نواهای سنتی با او خداحافظی شد.

رهابود نامش و رهاشد از قید وبند.

به چی چسبیدیم اینگونه. انگار همین الان تمام بشه دنیا به آخر میرسه .اما آب از آب تکون نمیخوره.

خلاصه که حال دلم تلاطمه. تکیه ام به خداست و بس . خدای مهربانم مرا دریاب مهربانم. مهربانتر باش.

+ نوشته شده در یکشنبه بیست و هفتم شهریور ۱۴۰۱ ساعت 21:34 توسط سیما  |